Aby sąd orzekł rozwód, musi stwierdzić zupełny i trwały rozkład pożycia małżeńskiego. W języku prawa „pożycie” to wspólnota trzech więzi: duchowej (emocjonalnej), fizycznej i gospodarczej. Dopiero zerwanie wszystkich tych więzi i brak realnych perspektyw ich odbudowy otwiera drogę do rozwodu.
Z naszej praktyki jako kancelarii specjalizującej się w sprawach rodzinnych i rozwodowych jasno wynika, że wiele osób zwleka z decyzją o podjęciu kroków prawnych, licząc na poprawę relacji. Niestety, w wielu przypadkach brak pożycia utrzymuje się przez lata i staje się trwały, co w świetle prawa może stanowić podstawę do orzeczenia rozwodu. Sam brak współżycia nie zawsze jednak wystarczy.
Zgodnie z art. 56 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, rozwód może zostać orzeczony tylko w przypadku zupełnego i trwałego rozkładu pożycia małżeńskiego.
Brak współżycia stanowi istotny sygnał rozpadu więzi fizycznej między małżonkami, jednak sam w sobie nie przesądza jeszcze o orzeczeniu rozwodu. Sąd każdorazowo analizuje całokształt relacji małżeńskiej – więzi emocjonalne, wzajemne wsparcie, komunikację, a także prowadzenie wspólnego gospodarstwa domowego i finansów. Jeżeli obok braku życia intymnego występują również konflikty, obojętność oraz brak wspólnoty gospodarczej, łatwiej jest wykazać, że doszło do zupełnego i trwałego rozkładu pożycia. Natomiast w przypadku problemów przejściowych, np. wynikających z choroby czy chwilowego kryzysu, sama wstrzemięźliwość nie stanowi wystarczającej podstawy do rozwodu.
Jeżeli jedno z małżonków konsekwentnie odmawia współżycia przez dłuższy okres (miesiące lub lata) i nie podejmuje żadnych działań w kierunku zmiany tej sytuacji, sąd może uznać, że doszło do zupełnego rozpadu więzi małżeńskich – zarówno fizycznych, jak i emocjonalnych. Brak współżycia staje się wówczas przejawem głębszego kryzysu.
Przykłady z praktyki:
W takich sytuacjach, zgodnie z Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym, brak pożycia może stanowić podstawę do orzeczenia rozwodu.
Nie każda odmowa współżycia prowadzi do rozpadu małżeństwa. Sąd bada przyczyny braku intymności i ocenia, czy istnieją realne szanse na odbudowę więzi. Przykładami sytuacji, które mogą mieć charakter przejściowy, są:
W takich przypadkach sąd zazwyczaj uznaje, że nie doszło do zupełnego i trwałego rozkładu pożycia.
Uwaga: Statystyki wskazują, że najczęstszą przyczyną rozwodów w Polsce jest niezgodność charakterów. Niewierność i brak współżycia należą do częstych, ale nie dominujących przyczyn rozpadu małżeństw.
Kodeks rodzinny i opiekuńczy określa również przesłanki, w których orzeczenie rozwodu jest niedopuszczalne. Zgodnie z art. 56 § 2–3 k.r.o., rozwód nie może zostać orzeczony, jeżeli:
Zgodnie z art. 6 Kodeksu cywilnego, ciężar dowodu spoczywa na stronie, która wywodzi z tego skutki prawne. Oznacza to, że jeśli powołujesz się na brak pożycia, musisz to udowodnić przed sądem.
Dowody mogą obejmować:
W postępowaniu rozwodowym sąd ma obowiązek przeprowadzenia określonych czynności, niezależnie od stanowiska stron:
Brak pożycia małżeńskiego bywa centralnym elementem sporu o rozwód, ale o wyniku przesądza całokształt relacji i spełnienie przesłanek z art. 56 k.r.o. Dobrze przygotowane, legalnie zebrane dowody – wraz z jasną narracją o rozpadzie wszystkich więzi – znacząco zwiększają szanse powodzenia.
➡ Jeśli stoisz przed trudną decyzją o rozwodzie i zastanawiasz się, jak udowodnić brak pożycia małżeńskiego przed sądem,skontaktuj się z naszą kancelarią. Pomożemy Ci przygotować pozew o rozwód i zebrać niezbędne dowody.
Pamiętaj, że nie musisz przechodzić przez ten cały proces sam. Nasi prawnicy od rozwodów z Wrocławia wspierają klientów w sprawach rodzinnych i rozwodowych, dbając o to, aby cały proces przebiegł zgodnie z prawem i z poszanowaniem Twoich interesów.
Aby sąd orzekł rozwód, musi stwierdzić zupełny i trwały rozkład pożycia małżeńskiego. W języku prawa „pożycie” to wspólnota trzech więzi: duchowej (emocjonalnej), fizycznej i gospodarczej. Dopiero zerwanie wszystkich tych więzi i brak realnych perspektyw ich odbudowy otwiera drogę do rozwodu.
Z naszej praktyki jako kancelarii specjalizującej się w sprawach rodzinnych i rozwodowych jasno wynika, że wiele osób zwleka z decyzją o podjęciu kroków prawnych, licząc na poprawę relacji. Niestety, w wielu przypadkach brak pożycia utrzymuje się przez lata i staje się trwały, co w świetle prawa może stanowić podstawę do orzeczenia rozwodu. Sam brak współżycia nie zawsze jednak wystarczy.
Zgodnie z art. 56 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, rozwód może zostać orzeczony tylko w przypadku zupełnego i trwałego rozkładu pożycia małżeńskiego.
Brak współżycia stanowi istotny sygnał rozpadu więzi fizycznej między małżonkami, jednak sam w sobie nie przesądza jeszcze o orzeczeniu rozwodu. Sąd każdorazowo analizuje całokształt relacji małżeńskiej – więzi emocjonalne, wzajemne wsparcie, komunikację, a także prowadzenie wspólnego gospodarstwa domowego i finansów. Jeżeli obok braku życia intymnego występują również konflikty, obojętność oraz brak wspólnoty gospodarczej, łatwiej jest wykazać, że doszło do zupełnego i trwałego rozkładu pożycia. Natomiast w przypadku problemów przejściowych, np. wynikających z choroby czy chwilowego kryzysu, sama wstrzemięźliwość nie stanowi wystarczającej podstawy do rozwodu.
Jeżeli jedno z małżonków konsekwentnie odmawia współżycia przez dłuższy okres (miesiące lub lata) i nie podejmuje żadnych działań w kierunku zmiany tej sytuacji, sąd może uznać, że doszło do zupełnego rozpadu więzi małżeńskich – zarówno fizycznych, jak i emocjonalnych. Brak współżycia staje się wówczas przejawem głębszego kryzysu.
Przykłady z praktyki:
W takich sytuacjach, zgodnie z Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym, brak pożycia może stanowić podstawę do orzeczenia rozwodu.
Nie każda odmowa współżycia prowadzi do rozpadu małżeństwa. Sąd bada przyczyny braku intymności i ocenia, czy istnieją realne szanse na odbudowę więzi. Przykładami sytuacji, które mogą mieć charakter przejściowy, są:
W takich przypadkach sąd zazwyczaj uznaje, że nie doszło do zupełnego i trwałego rozkładu pożycia.
Uwaga: Statystyki wskazują, że najczęstszą przyczyną rozwodów w Polsce jest niezgodność charakterów. Niewierność i brak współżycia należą do częstych, ale nie dominujących przyczyn rozpadu małżeństw.
Kodeks rodzinny i opiekuńczy określa również przesłanki, w których orzeczenie rozwodu jest niedopuszczalne. Zgodnie z art. 56 § 2–3 k.r.o., rozwód nie może zostać orzeczony, jeżeli:
Zgodnie z art. 6 Kodeksu cywilnego, ciężar dowodu spoczywa na stronie, która wywodzi z tego skutki prawne. Oznacza to, że jeśli powołujesz się na brak pożycia, musisz to udowodnić przed sądem.
Dowody mogą obejmować:
W postępowaniu rozwodowym sąd ma obowiązek przeprowadzenia określonych czynności, niezależnie od stanowiska stron:
Brak pożycia małżeńskiego bywa centralnym elementem sporu o rozwód, ale o wyniku przesądza całokształt relacji i spełnienie przesłanek z art. 56 k.r.o. Dobrze przygotowane, legalnie zebrane dowody – wraz z jasną narracją o rozpadzie wszystkich więzi – znacząco zwiększają szanse powodzenia.
➡ Jeśli stoisz przed trudną decyzją o rozwodzie i zastanawiasz się, jak udowodnić brak pożycia małżeńskiego przed sądem,skontaktuj się z naszą kancelarią. Pomożemy Ci przygotować pozew o rozwód i zebrać niezbędne dowody.
Pamiętaj, że nie musisz przechodzić przez ten cały proces sam. Nasi prawnicy od rozwodów z Wrocławia wspierają klientów w sprawach rodzinnych i rozwodowych, dbając o to, aby cały proces przebiegł zgodnie z prawem i z poszanowaniem Twoich interesów.
umów się
na spotkanie