Przynależność Polski do Unii Europejskiej, zawarcie porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym oraz licznych umów międzynarodowych, gwarantuje nam wiele korzystnych rozwiązań dla osób osiągających dochód poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej.
Podatek od dochodów osiągniętych przez osoby fizyczne np. z tytułu umowy o pracę, umowy o zlecenie, renty, emerytury i inne, nazywa się podatkiem dochodowym od osób fizycznych (PIT). Osoby fizyczne opodatkowane PITem poza "Janem Kowalskim" to również takie, które prowadzą jednoosobową działalność gospodarczą, spółkę cywilną czy spółkę partnerską i jawną. Wynika to z tego, że wspólnicy wymienionych wyżej form działalności rozliczają swoje dochody oddzielnie, jako osoby fizyczne, a nie jako całość dochodu spółki.
Dochód należy zgłosić do urzędu skarbowego poprzez złożenie odpowiedniego formularza PIT (w zależności od rodzaju dochodu).
W celu omówienia sposobów na korzystne obliczenie podatku w Polsce od przychodów uzyskanych za granicą należy najpierw rozróżnić, czym jest państwo źródła, a czym państwo rezydencji. Pierwsze wymienione to państwo, w którym powstaje dochód. Natomiast jeśli chodzi o drugie to miejsce, gdzie osoba:
Przy czym należy spełnić przynajmniej jeden z wymienionych warunków, aby uznać dane państwo za państwo swojej rezydencji.
Polscy rezydenci podatkowi polegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu za dochody również poza terytorium Polski. Oznacza to, że muszą uregulować należność podatkową od całości dochodu w państwie rezydencji. Natomiast osoby niebędące rezydentami podlegają jedynie ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, co oznacza, że rozlicza się w Polsce podatek od dochodów pozyskanych tylko na jej terenie.
Co do zasady polski rezydent podatkowy, osiągający dochody za granicą musi zapłacić podatek od dochodów w państwie ich źródła. Ustawodawca przewiduje tylko jeden warunek dla osób:
Przy czym, aby podatek od dochodów pozyskanych za granicą mógł być uregulowany jedynie w Polsce, podatnik musi spełnić wszystkie z wymienionych powyżej warunków. W pozostałych sytuacjach przewidziano specjalne metody unikania podwójnego opodatkowania (dla dochodów osiągniętych w państwach, z którymi Polska zawarła specjalne umowy), pozwalające uniknąć podwójnego płacenia podatku od dochodu z pracy. Postaram się je w niniejszym artykule przybliżyć.
Omówione niżej rozwiązania dotyczą jedynie polskich rezydentów podatkowych.
Metoda wyłączenia pełnego pozwala na całkowite zwolnienie z opodatkowania w Polsce dochodów z pracy za granicą, w przypadku jeśli podatek zapłacono za granicą (w państwie źródła).
Metoda wyłączenia z progresją jest to powielenie wyżej wymienionej metody, z taką różnicą, że tak jak wyżej zagraniczne dochody w Polsce nie są już ponownie opodatkowane, ale wpływają na stawkę podatkową stosowaną do dochodów polskich. Innymi słowy, aby obliczyć PIT w Polsce, dodaje się dochody zwolnione do dochodów z Polski, mimo że dochodów z państwa źródła nie trzeba w Polsce ponownie zapłacić.
Metoda zaliczenia pełnego zakłada, że należny podatek będzie obliczony od łącznej sumy dochodów (dochody polskie i zagraniczne). Od całości dochodów oblicza się podatek do zapłacenia w Polsce, jednakże po obliczeniu należności, należy odjąć od niej całość zapłaconego już podatku od dochodów z zagranicy.
Metoda zaliczenia proporcjonalnego, tak samo jak metoda zaliczenia pełnego, pozwala na pomniejszenie swojego podatku od łącznych dochodów w państwie rezydencji o zapłacony już podatek od przychodów zagranicznych w państwie ich źródła. Jednakże odliczenie podatku od dochodów z zagranicy maksymalnie o kwotę, proporcjonalnie przypadającą na należny podatek w Polsce, od tego samego dochodu.
W Polsce nie ma dowolności w wyborze metody, jeśli jest jedna określona w umowie. Natomiast jeśli umowy z danym państwem gwarantują nam kilka metod, należy odpowiednio zgłosić wybór konkretnej.
Jeśli osoba, posiadająca miejsce zamieszkania w Polsce lub posiadająca inne cechy rezydenta, osiąga dochody we Francji, może zastosować metodę proporcjonalną z progresją, gdzie dochody pochodzące z zagranicy są uwzględniane w obliczeniu podatku według francuskiej skali podatkowej, ale z uwzględnieniem określonych ulg lub mechanizmów wyłączenia. W praktyce oznacza to, że polski rezydent podatkowy nie zapłaci podatku w Polsce od dochodów pozyskanych we Francji, ale mogą one wpłynąć na wyższą stawkę podatkową dla dochodów uzyskanych w Polsce. Dostępna jest też dla tych osób metoda odliczenia od podatku zagranicznego.
Dla przychodów powstałych w USA można zastosować dwie metody. Najczęściej w celu uregulowania należności podatkowej z zagranicy stosuje się metodę zaliczenia proporcjonalnego. Podatek zapłacony w USA jest zaliczany na poczet podatku należnego w Polsce. Oznacza to, że jeśli stawka podatkowa w Polsce jest wyższa niż w USA, polski rezydent podatkowy musi należność rozliczyć również w Polsce, regulując różnicę. Jednakże, jeśli stawka w Stanach Zjednoczonych jest wyższa, to podliczać dochodów zagranicznych nie trzeba w Polsce ponownie.
W niektórych przypadkach, takich jak dochody z działalności gospodarczej wykonywanej w USA, możliwe jest pełne wyłączenie tych dochodów z potencjonalnego zobowiązania podatkowego w Polsce. Oznacza to, że dochody te są opodatkowane wyłącznie w USA i nie musi rozliczyć się w Polsce w ogóle, bez wpływu na stawkę podatkową w Polsce.
Polska i Niemcy stosują metodę wyłączenia z progresją. Oznacza to, że dochody opodatkowane w Niemczech są wyłączone z opodatkowania w Polsce, ale wpływają na stawkę podatkową, która ma zastosowanie do dochodów w Polsce. Jeśli dochód w Polsce jest opodatkowany, uwzględnia się dochody niemieckie przy ustalaniu stawki podatkowej.
Polska i Holandia stosują metodę zaliczenia proporcjonalnego. Oznacza to, że można pomniejszyć swój podatek od dochodów o podatek zapłacony w Holandii. Jeśli stawka podatkowa w Polsce jest wyższa, polski rezydent podatkowy musi dopłacić różnicę.
Polska i Irlandia stosują metodę wyłączenia z progresją. Dochody pozyskane w Irlandii są wyłączone z opodatkowania w Polsce, ale wpływają na stawkę podatkową dla wszystkich dochodów rozliczanych w Polsce.
Co do zasady dochody osoby fizycznej powstałe w wyniku prowadzenia przedsiębiorstwa są opodatkowane jedynie w państwie rezydencji. Wyjątek od tej zasady stanowią przedsiębiorstwa posiadające zagraniczne zakłady. W takiej sytuacji zyski przypisane są do zakładu, a zatem podatek należy zapłacić w państwie źródła. Tak samo jak w przypadku każdych dochodów w PIT przedsiębiorstwo musi się rozliczyć w Polsce. Aby uniknąć podwójnego opodatkowania dochodów w krajach stosujących się do polityki zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, przedsiębiorstwo może zastosować odpowiednią metodę.
Mamy nadzieję, że przybliżyliśmy Państwo kwestię rozliczenia dochodów zagranicznych. W razie jakichkolwiek pytań zapraszamy do kontaktu: kontakt@kancelaria-jp.pl
specjalistka ds. prawnych Justyna Pachołek
Przynależność Polski do Unii Europejskiej, zawarcie porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym oraz licznych umów międzynarodowych, gwarantuje nam wiele korzystnych rozwiązań dla osób osiągających dochód poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej.
Podatek od dochodów osiągniętych przez osoby fizyczne np. z tytułu umowy o pracę, umowy o zlecenie, renty, emerytury i inne, nazywa się podatkiem dochodowym od osób fizycznych (PIT). Osoby fizyczne opodatkowane PITem poza "Janem Kowalskim" to również takie, które prowadzą jednoosobową działalność gospodarczą, spółkę cywilną czy spółkę partnerską i jawną. Wynika to z tego, że wspólnicy wymienionych wyżej form działalności rozliczają swoje dochody oddzielnie, jako osoby fizyczne, a nie jako całość dochodu spółki.
Dochód należy zgłosić do urzędu skarbowego poprzez złożenie odpowiedniego formularza PIT (w zależności od rodzaju dochodu).
W celu omówienia sposobów na korzystne obliczenie podatku w Polsce od przychodów uzyskanych za granicą należy najpierw rozróżnić, czym jest państwo źródła, a czym państwo rezydencji. Pierwsze wymienione to państwo, w którym powstaje dochód. Natomiast jeśli chodzi o drugie to miejsce, gdzie osoba:
Przy czym należy spełnić przynajmniej jeden z wymienionych warunków, aby uznać dane państwo za państwo swojej rezydencji.
Polscy rezydenci podatkowi polegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu za dochody również poza terytorium Polski. Oznacza to, że muszą uregulować należność podatkową od całości dochodu w państwie rezydencji. Natomiast osoby niebędące rezydentami podlegają jedynie ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, co oznacza, że rozlicza się w Polsce podatek od dochodów pozyskanych tylko na jej terenie.
Co do zasady polski rezydent podatkowy, osiągający dochody za granicą musi zapłacić podatek od dochodów w państwie ich źródła. Ustawodawca przewiduje tylko jeden warunek dla osób:
Przy czym, aby podatek od dochodów pozyskanych za granicą mógł być uregulowany jedynie w Polsce, podatnik musi spełnić wszystkie z wymienionych powyżej warunków. W pozostałych sytuacjach przewidziano specjalne metody unikania podwójnego opodatkowania (dla dochodów osiągniętych w państwach, z którymi Polska zawarła specjalne umowy), pozwalające uniknąć podwójnego płacenia podatku od dochodu z pracy. Postaram się je w niniejszym artykule przybliżyć.
Omówione niżej rozwiązania dotyczą jedynie polskich rezydentów podatkowych.
Metoda wyłączenia pełnego pozwala na całkowite zwolnienie z opodatkowania w Polsce dochodów z pracy za granicą, w przypadku jeśli podatek zapłacono za granicą (w państwie źródła).
Metoda wyłączenia z progresją jest to powielenie wyżej wymienionej metody, z taką różnicą, że tak jak wyżej zagraniczne dochody w Polsce nie są już ponownie opodatkowane, ale wpływają na stawkę podatkową stosowaną do dochodów polskich. Innymi słowy, aby obliczyć PIT w Polsce, dodaje się dochody zwolnione do dochodów z Polski, mimo że dochodów z państwa źródła nie trzeba w Polsce ponownie zapłacić.
Metoda zaliczenia pełnego zakłada, że należny podatek będzie obliczony od łącznej sumy dochodów (dochody polskie i zagraniczne). Od całości dochodów oblicza się podatek do zapłacenia w Polsce, jednakże po obliczeniu należności, należy odjąć od niej całość zapłaconego już podatku od dochodów z zagranicy.
Metoda zaliczenia proporcjonalnego, tak samo jak metoda zaliczenia pełnego, pozwala na pomniejszenie swojego podatku od łącznych dochodów w państwie rezydencji o zapłacony już podatek od przychodów zagranicznych w państwie ich źródła. Jednakże odliczenie podatku od dochodów z zagranicy maksymalnie o kwotę, proporcjonalnie przypadającą na należny podatek w Polsce, od tego samego dochodu.
W Polsce nie ma dowolności w wyborze metody, jeśli jest jedna określona w umowie. Natomiast jeśli umowy z danym państwem gwarantują nam kilka metod, należy odpowiednio zgłosić wybór konkretnej.
Jeśli osoba, posiadająca miejsce zamieszkania w Polsce lub posiadająca inne cechy rezydenta, osiąga dochody we Francji, może zastosować metodę proporcjonalną z progresją, gdzie dochody pochodzące z zagranicy są uwzględniane w obliczeniu podatku według francuskiej skali podatkowej, ale z uwzględnieniem określonych ulg lub mechanizmów wyłączenia. W praktyce oznacza to, że polski rezydent podatkowy nie zapłaci podatku w Polsce od dochodów pozyskanych we Francji, ale mogą one wpłynąć na wyższą stawkę podatkową dla dochodów uzyskanych w Polsce. Dostępna jest też dla tych osób metoda odliczenia od podatku zagranicznego.
Dla przychodów powstałych w USA można zastosować dwie metody. Najczęściej w celu uregulowania należności podatkowej z zagranicy stosuje się metodę zaliczenia proporcjonalnego. Podatek zapłacony w USA jest zaliczany na poczet podatku należnego w Polsce. Oznacza to, że jeśli stawka podatkowa w Polsce jest wyższa niż w USA, polski rezydent podatkowy musi należność rozliczyć również w Polsce, regulując różnicę. Jednakże, jeśli stawka w Stanach Zjednoczonych jest wyższa, to podliczać dochodów zagranicznych nie trzeba w Polsce ponownie.
W niektórych przypadkach, takich jak dochody z działalności gospodarczej wykonywanej w USA, możliwe jest pełne wyłączenie tych dochodów z potencjonalnego zobowiązania podatkowego w Polsce. Oznacza to, że dochody te są opodatkowane wyłącznie w USA i nie musi rozliczyć się w Polsce w ogóle, bez wpływu na stawkę podatkową w Polsce.
Polska i Niemcy stosują metodę wyłączenia z progresją. Oznacza to, że dochody opodatkowane w Niemczech są wyłączone z opodatkowania w Polsce, ale wpływają na stawkę podatkową, która ma zastosowanie do dochodów w Polsce. Jeśli dochód w Polsce jest opodatkowany, uwzględnia się dochody niemieckie przy ustalaniu stawki podatkowej.
Polska i Holandia stosują metodę zaliczenia proporcjonalnego. Oznacza to, że można pomniejszyć swój podatek od dochodów o podatek zapłacony w Holandii. Jeśli stawka podatkowa w Polsce jest wyższa, polski rezydent podatkowy musi dopłacić różnicę.
Polska i Irlandia stosują metodę wyłączenia z progresją. Dochody pozyskane w Irlandii są wyłączone z opodatkowania w Polsce, ale wpływają na stawkę podatkową dla wszystkich dochodów rozliczanych w Polsce.
Co do zasady dochody osoby fizycznej powstałe w wyniku prowadzenia przedsiębiorstwa są opodatkowane jedynie w państwie rezydencji. Wyjątek od tej zasady stanowią przedsiębiorstwa posiadające zagraniczne zakłady. W takiej sytuacji zyski przypisane są do zakładu, a zatem podatek należy zapłacić w państwie źródła. Tak samo jak w przypadku każdych dochodów w PIT przedsiębiorstwo musi się rozliczyć w Polsce. Aby uniknąć podwójnego opodatkowania dochodów w krajach stosujących się do polityki zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, przedsiębiorstwo może zastosować odpowiednią metodę.
Mamy nadzieję, że przybliżyliśmy Państwo kwestię rozliczenia dochodów zagranicznych. W razie jakichkolwiek pytań zapraszamy do kontaktu: kontakt@kancelaria-jp.pl
specjalistka ds. prawnych Justyna Pachołek
umów się
na spotkanie